با توجه به مضامین بیان شده در مورد پوشش خاص زنان بنی اسرائیل، استفاده از چادر به عنوان پوشش سراسری که همه اندام را می پوشاند و نیز روبنده که صورت توسط آن مستور میگردد، محرز می باشد؛ اگرچه در سیره عملی بانوان یهود گاهی استفاده از روبند معمول نبوده است. دکتر مناخیم.م.بریر (پرفسور ادبیات در دانشگاه یشیوا) در کتاب «زنان یهودی در ادبیات ربانی» میگوید:« همواره این سنت برای زنان یهودی وجود داشته که با یک پوشش سر با هر چیزی بیرون و در مجامع بروند، حتی این که همه صورت را بپوشانند و تنها یک چشم را آزاد بگذارند». یکی دیگر از علماء معاصر یهود در فلسطین اشغالی به نام «هاراو یعقوو یسرائل لوگاسی» در کتاب خود به نام « بت یعقوو» که به زبان عبری نگاشته است، در بخش حجاب زنان به طور مفصل در باب کیفیت پوشش و حجاب زنان بحث کرده که اهمّ آن از این قرار است: - لباس باید به حدی گشاد و آزاد باشد تا اندام بدن به هیچ عنوان در آن برجسته نگردد و کمربند بسته نشود. - آستین ها باید تا مچ دست را بپوشانند. - گردن از طرفین تا شروع شیب کتف از پشت و در جلو تا بالای استخوان جناغ را بپوشاند ( یعنی تمام دور گردن پوشانده شود)؛ حتی پاها باید پوشیده باشد و از پشت جوراب نباید پوست پا دیده شود و جوراب های عکس دار و با رنگ های تند ممنوع است. - پوشش سر باید تمام موی سر را بپوشاند و آرایشی که باعث جلب توجه دیگران گردد گناه بسیار بزرگی است (یعقوو یسرائل لوگاسی، 1980م:ص110). قابل ذکر است که حدود و پوشش مذکور برای زنان متاهل است و از نظر آیین یهود، دختر یهودی تا قبل از ازدواج حدود خاصی برای پوشش دارد و آن عبارت است از پوشش ساده لباس که دامن آن تا ده سانت زیر زانو و آستین آن تا آرنج است و موی سر به شرط سادگی می تواند مشخص باشد( البته هنگام عبادت باید پوشیده شود) و در صورتی که به شانه برسد باید جمع گردد. البته طبق توصیه های اکید تعالیم تلمود دختر یهودی باید حوالی بلوغ ازدواج کند و پس از ازدواج، رعایت حجاب در مقابل همه مردان به جز پدر و شوهر بر او واجب است.
